www.yerba.fora.pl

cemilia

W dziale dla początkujących maciejslu przepięknie opisał i pokazał na fotkach jak usypać kopczyk. Ja chciałabym zapytać jakie są Wasze mateody, niekoniecznie tak ściśle trzymające się tej "kopczykowej" wersji, na usypywanie suszu, robienie pierwszego zalania, metodę otrzymywania odpowiedniej temperatury wody itd... Czyli jak parzycie yerba mate?

Myślę, że na sporą uwagę zasługuje tu "metoda -cZn-". Pojawiła się ona na YMF i szybko zyskała sobie miano skutecznej, innowacyjnej, prostej, efektownej... po prostu genialnej! Ja sama jeszcze jej nie praktykowałam, ale wiem, że IGIEŁKA jest jej wielką fanką.

Zamieszczam tu ten sposób parzenia, bo uznaję, że zasługuje na duuużą uwagę i nie byłoby dobrze gdyby trzeba było go szukać gdzieś między tematami (ktoś nowy może nie wiedzieć, że pojawia się w temacie o gardle i pyle;) )

-cZn- podzielił się z nami tym, co następuje:

brartek

Wydaje mi się, że już wspominałem gdzieś o moim sposobie parzenia mate, ale postaram się go tu opisać dokładniej.

Z reguły nie mierzę temp. wody, bo mi się nie chce Wink

. Jak zagotuję litr wody czekam z jakieś 15 / 20 minut i dopiero przelewam ją do termosu.

Ja tak jak cemilia sypie 3/4 matera, ale nie potrząsam materem odwróconym do góry nogami, a przekręconym na bok. Potrząsam nim tak przez jakieś 10 sekund, a potem delikatnie przekręcam (ale nie prostuję), aby powstał kopczyk, w który delikatnie wbijam rurkę.

Trzymając przechylone matero w dłoni wlewam troszkę wody z termosu (mniej więcej do poziomu siteczka bombilli). Jak woda zostanie wchłonięta przez susz, lekko unoszę bombillę, aby pod siteczkiem została pusta przestrzeń i znów wlewam trochę wody. Dopiero teraz prostuje matero i stawiam je na stole. Tak mniej więcej lejąc czwarty raz już do stojącego naczynka udaje mi się osiągnąć poziom suszu. Czekam aż Święty się nasyci, uzupełniam wchłoniętą przez susz wodę i mogę już pić.

Nie próbowałem zalewać stosując metodę zaproponowaną przez -cZn-, ale skoro jest tak chwalona, przetestuję ją w najbliższym czasie Razz

cemilia

Mnie osobiście śmieszy to "unoszenie bombilli pod suszem aby zrobiła się tam przestrzeń na wodę". Przecież po zalaniu po raz pierwszy cały susz podchodzi wodą i unosi się na niej. To logiczne. A jeśli kto nie wierzy to niech zajrzy w post ADY ("yerba w szklance") albo sam spróbuje zaparzyć yerba mate w czymś przezroczystym. Link do wątku poniżej:

http://www.yerba.fora.pl/pogaduszki-o-yerbie,9/yerba-w-szklance,243.html

brartek

Widzisz cemilio, niby tak, ale...

Ja, jak już delikatnie wbije bombillę w kopczyk zawsze leję do naczynka trochę wody, żeby susz ją wchłonął i stworzył na dnie zwartą strukturę. Dopiero potem unoszę rurkę. Teraz wlewając dalej wodę nie ma szans, żeby susz uniósł się do góry. I pusta przestrzeń w moim wypadku się sprawdza.

Wydaje mi się, że susz uniesie się tylko w wypadku kiedy lejemy wodę nad jego poziom. Na wyjeździe zdarzało mi się pić ze słoiczka (200ml). Sypałem 3/4. robiłem kopczyk i zawsze zalewałem do poziomu suszu. Nic się nie unosiło, bo widziałem przez ścianki. Kopczyk dawał radę.

Natomiast moja nowa tykwa ma 300ml pojemności, tak więc dość sporo. Raz nasypałem do niej za mało suszu, a wlałem za dużo wody. Cały kopczyk diabli wzięli, bo susz uniósł się do góry

Edit:

Przeprowadziłem eksperyment i przygotowałem sobie mate w szklance o podobnym, zwężającym się ku dołowi dnie, jak ta, która pokazuje na zdjęciach ADA w temacie Yerba w szklance.. Już przy pierwszym zalaniu cały susz się uniósł do góry.

Może się mylę, ale myślę, że to właśnie kwestia dna naczynka. Przytoczony przeze mnie słoiczek 200ml jest szeroki i niski. Nigdy mi się w nim zalewany susz nie podnosił.

cemilia

No dobra brartek... skoro tak twierdzisz to pewnie tak jest. Ważne że dla Ciebie owa metoda jest praktyczna.

Tylko teraz znowu sobie myślę... jak podniesiesz susz (a raczej już "mokrz") bombillą, a raczej jej sitkiem, nie zapycha Ci się ona pyłem i drobinkami? Zapycha to może za dużo powiedziane... chodzi o to, że pewnie przy takiej metodzie wpada Ci do sitka więcej niepotrzebnych paprochów, niż jakbyś rurki nie ruszał.

Palo S

Z doświadczenia wiem, że na powierzchnię wody wypływa najczęściej yerba grubo cięta. Brazylijskie yerby (np. La Mulata) szybko chłoną wodę i nie wypływają na powierzchnię. Bardzo łatwo można z nich usypać trwały kopczyk, do tego stopnia, że po kilku zalaniach można chwycić za bombillą i unieść całe matero wraz z zawartością.

brartek

cemilia

Też zawsze naczynko trzymam pod skosem przy pierwszym zalaniu - inaczej cały "kopczyk" poszedł by w diabły. Tyle, że ja z reguły przewracam matero do góry dnem więc w efekcie pył mam na samej górze a nie przy ściance jak u Ciebie. Chociaż jak nie chce mi się bawić, robię jak Ty (naczynko potrząsane na boku i wtedy rzeczywiście pył mam przy ściance).

...a popatrzcie tylko - ilu mateistów tyle metod zalewania. Niby wszystko to samo a każdy ma jakiś swój trick. Surprised

kpt. Nemo

Ja nie mam jakiejś skomplikowanej metody. Po prostu:
1. Sypię coś ok. połowy naczynka.
1a. Jeśli yerba jest pylista, to wytrzepuję go z naczynka.
lub
1b. Jeśli yerba nie ma jakoś dużo pyłu, to po prostu przechylam naczynko tak, by utworzyło się coś w rodzaju kopczyka (wtedy nie gra to już dla mnie takiej roli).
2. Wkładam bombillę w miejsce, gdzie jest najmniej suszu.
3. Parę minut po zagotowaniu wody sprawdzam dla pewności termometrem (choć teraz to bardziej nawyk i formalność).
4. Powoli zalewam po ściance. Bardzo powoli. Na górze zostaje suchy susz, który na chama zalewam wodą w następnym zalaniu.

Mi tam smakuje Smile

cinul

po raz kolejny przekonuję do używania dobrej rury. nie usypuję żadnych kopczyków, nie wytrząsam pyłu. stawiam matero, sypię mate, wkładam bombille i zalewam. piję. wszystko!

IGIEŁKA

Metoda -cZn- sprawdza się tylko i wyłącznie w drewnianym naczynku. Gwoli przypomnienia.
A co do "podwantowania" suszu bombillą... również polecam. Wprawa prowadzi do mistrzostwa w unikaniu pyłu w rurce Wink

Stosuję, gdy życie zmusza mnie do opuszczenia mojego PS, a tym samym na zastąpienie go Sad

ceramiką...
Metoda -cZn- również sprawdza się w unikaniu pyłu. O ile człowieku przyłożysz się do zalewania jak należy Wink

Mikey

Sypie yerbe ,troche pomacham,żeby pyłu nie było ,wkładam bombilke zalewam i pije,bez zbędnych ceregieli Smile

Yerbnięty

el F · Gość

ja generalnie widzę 2 sposoby na yerbę i 1 na chimarrao/barao(który pominę bo nie znam jeszcze Smile

)

sposób pierwszy paragwajski przedstawił Yerbnięty (jest to chyba mniej popularny sposób). Najczęściej w palo santo lub innym drewnianym matero. Syp susz. Trochę potrząchać lub nie (zakrywając otwór dłonią). Wbić i pogrzebać bombilla żeby wszystko się ułożyło. Delikatnie popchnąc bombillę w gorę, zrobić kąt mniej ostry,opuścić. Można zalać dla Tomasza, dalej zalać dla nas. Bombilla łyżeczkowata polecana.

sposób drugi to na skośny kopczyk. Może być tykwa lub porongo, sypać susz. Zakryć otwór dłonią, trząchać mocno (w każdą możliwą stronę) niczym barman tańczący salse z grzechotkami chcący do toalety . Spojrzeć na dłoń (czy to moja dłoń?) jest zielonkawa od pyłku. Zdmuchnąć. W pozycji skośnej oprzeć bombillę na kopczyku (położyć) może być bombilla łyżeczkowata lub nie. Zalać Tomaszowi. Zalać sobie.

co do kopczyków to ich psucie się jest dużo czestsze w szklanych/porcelanowych matero, poprzez drewniane i w materach z tykwy jest to najmniej zauważalne. Nie wiem czy ma cos do rzeczy jakość suszu, jedne chłoną wodę szybciej niż inne.

pytanie: czy ktoś wkłada bombille dopiero te ostateczne zalanie po tomaszu? to chyba by było straszne, lepiej tego nie sprawdzać.

wpjoker

ja po nabyciu PS stosuje metode na Cejrowskiego Wink

pokazywał to w jednym ze swoich programów "Po mojemu" a mianowicie:
wsypuje susz do PS i bez zbędnego kombinowania wkręcam bombille w susz i tyle.
Zalewam dla św. a chwilke później dolewa więcej wody